Ndërsa palestinezët në Rripin e Gazës të rrethuar kërkojnë strehim nga bombardimet e pamëshirshme izraelite në përgjigje të një sulmi brutal të Hamasit më 7 tetor, disa po pyesin pse Egjipti dhe Jordania fqinje nuk po i pranojnë ata. Dy fqinjët e Izraelit, të cilët kufizojnë Gazën dhe Bregun Perëndimor të pushtuar, u përgjigjën me një refuzim të prerë. Tashmë ekziston një komunitet i madh palestinez në Jordani.
Presidenti egjiptian Abdel Fattah al-Sisi tha dje në fjalimin e tij më të ashpër se lufta aktuale nuk është vetëm një luftë kundër grupit të Hamasit, i cili sundon Rripin e Gazës, “por është gjithashtu një përpjekje për të larguar civilët nga enklava … për të emigruar në Egjipt”. Ai paralajmëroi se kjo mund të prishë paqen në rajon.
Mbreti Abdullah II i Jordanisë lëshoi një mesazh të ngjashëm një ditë më parë, duke thënë: “Nuk ka refugjatë në Jordani, nuk ka refugjatë në Egjipt”.
Refuzimi i tyre është për shkak të shqetësimeve se Izraeli dëshiron t’i detyrojë palestinezët të lëvizin përgjithmonë në tokat e tyre dhe të anulojë kërkesat palestineze për një shtet të tyren. Al-Sisi tha gjithashtu se eksodi masiv do të krijonte rrezikun e infiltrimit të ekstremistëve në Gadishullin Sinai të Egjiptit, nga ku ata mund të nisnin sulme kundër Izraelit, duke rrezikuar një traktat paqeje midis dy vendeve të nënshkruar gati 40 vjet më parë.
Çfarë i motivon pozicionet e Egjiptit dhe Jordanisë? Zhvendosja është një çështje kryesore në historinë palestineze. Gjatë luftës së vitit 1948 lidhur me themelimin e shtetit të Izraelit, rreth 700,000 palestinezë u dëbuan nga shtëpitë e tyre ose u larguan përtej kufijve të shtetit të sotëm hebre. Palestinezët i quajnë këto ngjarje “An Nakba”, që do të thotë “Katastrofë” në arabisht.
